Los repaisses
Eloïse MARTY
CUISINE
Formule
--- En 1998 ---
Introduction
En terre occitane, on déjeune le matin (endejunar), on dîne à midi (dinnar, despertinar) et on soupe le soir (sopar).
Le repas du soir était frugal.
Avant l'apparition des cuisinières, les repas étaient préparés à même le feu.
On cuisait la soupe dans une marmite (ola) en fonte.
Informateur
« La sopa ambe de trempas e los patanons a la padena, aquò èra un pauc tot çò que manjavan.
Lo ser, disián coma aquò : “La sopa, l’ensalada e al lièch !”
[A la sopa] i metiam sustot de patanons, un pòrre, un caul, de favas, de ventresca e un culhièirat de graissa d’auca. Mès, aquò’s complicat : cal començar de far bolhir l’ai(g)a pièi metre las favas, dabans que l’ai(g)a bolhigue, la ventresca, pièi quand tòrna bolhir, cal metre los patanons e, quand tòrna bolhir encara, cal metre lo pòrre e lo caul. Se fa pas la sopa d’un còp. »
Lo ser, disián coma aquò : “La sopa, l’ensalada e al lièch !”
[A la sopa] i metiam sustot de patanons, un pòrre, un caul, de favas, de ventresca e un culhièirat de graissa d’auca. Mès, aquò’s complicat : cal començar de far bolhir l’ai(g)a pièi metre las favas, dabans que l’ai(g)a bolhigue, la ventresca, pièi quand tòrna bolhir, cal metre los patanons e, quand tòrna bolhir encara, cal metre lo pòrre e lo caul. Se fa pas la sopa d’un còp. »
